BLOG | Hoe mijn rotdag als sneeuw voor de zon verdween

sneeuw

We blikken met zijn allen massaal terug op 2017. Het jaar telt nog zeven dagen, maar dat maakt velen niet uit om de lijstjes te gaan schrijven en posten. Nadine en ik zijn begonnen met Blik op Theater. Dat is één groot feest en ontzettend leuk, toch was er laatst een moment dat mij aan het denken heeft gezet… 

heel veel sneeuw

Het sneeuwde hard op 11 december. Met mijn snowboots aan -grapje, die heb ik helemaal niet- slofte ik door het dorp. Ik had het koud, was chagrijnig en kon amper genieten van de witte druppels die op mijn neus vielen. Ik had gelukkig wel mazzel met het openbaar vervoer, maar was te laat voor een cadeau. Tevens weerhield de kerstdrukte mij er steeds van om de stad in te gaan.

Ik had mazzel met het openbaar vervoer, maar was te laat voor een cadeau.

een kleinigheidje is genoeg

sneeuwMijn moeder is blij met de kleine dingen. Een kaarsje, bosje bloemen of een mooie foto. Het hoeft niet groots en duur te zijn. Ik slof verder door het dorp en wil daar een cadeau kopen. Mijn pinpas koppel ik aan verschillende rekeningen en op dit moment moest ik mijn pinpas aan een andere rekening koppelen. Van de rekening waar het nu opstond kon ik nog geen reep chocolade kopen. Ik pak mijn telefoon, maar door de kou valt het uit. Uiteraard heb ik geen contant geld bij mij en moet ik met lege handen naar mijn jarige moeder toe.

zullen we gaan lunchen?

Als een sneeuwpop ga ik naar haar toe en ik voel mij enorm schuldig. Ze is allang blij dat ik er ben. Ik beloof snel een cadeau te geven en net zoals vorig jaar stel ik voor dat we gaan lunchen. Ze kijkt me aan en zegt: “Is er niets leuks in het theater?” Mijn rotdag is als sneeuw voor de zon verdwenen.

Als een sneeuwpop ga ik naar haar toe en ik voel mij enorm schuldig.

mijn doel in 2018

Wauw! Mijn moeder, die nooit zelf naar het theater gaat, wil met mij naar een voorstelling. Zonder dat ik het vraag. Ik besef dat mijn missie is geslaagd. Ze heeft kennis gemaakt met het theater en ze vindt het leuk. Daarom is mijn doel in 2018 om meer mensen kennis te laten maken met de magie van theater. De magie die ik ervaar. Nadine ervaart de magie ook. Nu is het zelfs de magie die mijn moeder voelt. Jij bent de volgende. Althans, dat hoop ik! Met heel mijn hart. Laat je mij weten hoe de voorstelling was?

 Ze kijkt me aan en zegt: “Is er niets leuks in het theater?”

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.